Door de lens van
The African Photojournalism Database

Interview World Press Photo

De fotoseries van de zeventien fotografen dat te zien is in de tentoonstelling Door de lens van, zijn geselecteerd uit de African Photojournalism Database. Deze database bestaat uit meer dan 500 professionele en opkomende fotografen en visual storytellers. De APJD is een samenwerking tussen World Press Photo en Everyday Africa, opgericht om fotografen beter te verbinden aan de internationale media. Het helpt diezelfde media ook beter begrijpen welken onderwerpen en projecten Afrikaanse visuele journalisten belangrijk vinden en vastgelegd hebben.

Dit is een interview met Juliette Garms, Programs and Outreach Manager bij World Press Photo. Juliette is onder andere verantwoordelijk voor de African Photojournalism Database en was betrokken bij de beeldselectie voor deze tentoonstelling.

Hoe is de African Photojournalism Database tot stand gekomen?

''De African Photojournalism Database is geboren uit gesprekken tussen Everyday Africa en World Press Photo die gingen over twee problemen die nauw met elkaar verbonden zijn: ten eerste het kritische tekort aan visuele verhalenvertellers van het Afrikaanse continent in de internationale media en, ten tweede, de constante misrepresentatie van Afrika in de media, waarin het continent wordt afgebeeld op een stereotypische, simplistische en negatieve wijze.

Het vraagstuk dat we wilden beantwoorden was het volgende: er zijn honderden getalenteerde Afrikaanse fotografen, maar we zien hun foto’s niet in internationale media terug, ook niet als het gaat om het vastleggen van de landen waarin zij wonen. Waarom zijn zij niet verbonden met bekende photo editors bij The New York Times, The Washington Post, etc.? Waarom worden fotografen uit Westerse landen iedere keer weer uitgezonden om verhalen uit Afrikaanse landen vast te leggen, wanneer lokale talenten ook ingehuurd zouden kunnen worden?''

Wat is het doel van de African Photojournalism Database?

''In 2015 begonnen meer en meer gesprekken, debatten en presentaties plaats te vinden over het belang van, en het tekort aan, diversiteit en inclusiviteit. Om tot een oplossing te komen voor zo’n complex probleem, moet men het eerst erkennen en beter begrijpen. World Press Photo, net als andere internationale instellingen, spelen een cruciale rol in het brengen van verandering. Maar waar te beginnen?

Binnen World Press Photo vonden we het belangrijk om verder te gaan dan alleen de gesprekken over dit onderwerp. We wilden op zoek naar oplossingen en handvaten die photo editors, curatoren en andere stichtingen zouden kunnen helpen in hun dagelijkse werkzaamheden. In gesprekken met editors hoorden we bijvoorbeeld vaak; “ik weet niet hoe ik de lokale fotografen kan bereiken,” of, “ik weet niet waar ik de lokale fotografen moet vinden”. Vanuit die opmerkingen kwamen we met het idee om een database op te richten, gericht op fotografen van het Afrikaanse continent. Een samenwerking met Everyday Africa was daarin vanzelfsprekend, aangezien zij met hun Instagram pagina al een krachtige beweging waren gestart.''

Door de lens van

Waarom is het belangrijk dat er iets als een African Photojournalism Database is?

''De twee doelen van de APJD zijn op te splitsen in een ‘achter de schermen’ doel en een publiek doel: aan de ene kant het verbinden van Afrikaanse fotografen met de media industrie door deze database met ons netwerk van editors en andere werknemers binnen de industrie te delen. Anderzijds, willen we hun verhalen delen met een wereldwijd publiek om deze fotografen meer zichtbaar te maken, maar ook een meer divers beeld te schetsen door lokale fotografen, van het continent.

De APJD, samen met vergelijkbare initiatieven zoals Women Photograph or the Authority Collective, is belangrijk om een aantal redenen. Ten eerste om de inherent ongelijke geschiedenis en structuur zichtbaar te maken van de visuele journalistiek industrie, door ongemakkelijke gesprekken aan te gaan. De visuele journalistiek wordt al te lang gedomineerd door één minderheid. Dit is het moment om de ruimte te geven aan andere stemmen, naar hen te luisteren en hun werk te vieren.

Het is van vitaal belang om met concrete oplossingen te komen voor een probleem dat zo complex is als deze. Dat is wat de APJD nastreeft. Verandering heeft tijd, reflectie en hard werk nodig, het is niet iets wat overnacht meteen lukt. De oplossing voor een meer diverse en inclusieve industrie ligt vaak in gevoelsmatig kleine interne beslissingen, zoals iets langer zoeken naar een fotograaf, of werken met iemand buiten het gebruikelijke netwerk. Als de APJD als schakel kan fungeren in de ketting die structurele verandering brengt, dan hebben we ons doel bereik.

Tot slot, de APJD streeft na om vernieuwende, diverse en genuanceerde verhalen te laten zien. Gezien de lange geschiedenis van stereotypen en simplificatie op het gebied van de representatie van het Afrikaanse continent, dan wordt het zichtbaar hoe hoog de nood is voor nieuwe narratieven. De APJD, die nu een netwerk van meer dan 500 fotografen huist, geeft toegang tot dit soort verhalen. Wij proberen deze verhalen zo breed mogelijk te delen, door middel van onze Four to Follow serie op Witness, sociale media en sinds kort ook tentoonstellingen.''

Hoe werkt de database precies?

''Editors vragen via email toegang tot de database. Zodra we hebben hen hebben geverifieerd, wordt de database gedeeld. Er staat natuurlijk privé informatie in, dat is waarom we de database niet publiek hebben staan. Fotografen die geïnteresseerd zijn, kunnen zich aanmelden via de website, doormiddel van een formulier. Fotografen moeten aan een aantal criteria voldoen en als dat zo is, dan worden ze toegevoegd aan de database. Op het moment dat ze onderdeel worden van deze gemeenschap, krijgen ze toegang tot een privé facebook groep, nieuwsbrief, tentoonstellingsmogelijkheden, zichtbaarheid via onze Four to Follow series op Witness, sociale media, wellicht het belangrijkst: ze kunnen met elkaar in contact komen. 

De resultaten geven ons hoop. We krijgen veel enthousiaste e-mails van editors en NGO's bijvoorbeeld. Honderden professionals hebben nu toegang tot deze database én gebruiken hem ook regelmatig. Ook krijgen we berichten van APJD fotografen die ons laten weten dat dankzij deze database, zij weer nieuwe kansen hebben gekregen. Dat zijn de beste e-mails! Onze ambitie is om nog beter zich te krijgen op de resultaten van de APJD. Waarom heeft een editor deze fotograaf gekozen voor een project? Meestal is de APJD één van een aantal redenen.''

 

Door de lens van

Hoe is de APJD vooralsnog ontvangen en op waar ben je het meest trots op?

''Ons publiek reageert ontzettend positief, daar werd de vraag naar een inclusiever en genuanceerder beeld van het Afrikaanse continent ook groter. We hebben nu tentoonstellingen gehad met APJD fotografen in New York, Accra, Washington, Hanover en, ons grootste project tot nu toe: Berg en Dal. In de meeste gevallen zijn er fotografen naar deze plekken meegereisd om zo hun netwerk en hun zichtbaarheid verder te vergroten. Die impact op persoonlijk niveau is absoluut essentieel. Persoonlijk volg ik sommige leden van de APJD al langer en het is fantastisch om hun carrières te zien groeien, mede dankzij de APJD. 

Hieronder staan een paar opmerkingen van APJD-leden en photo editors:

 

“Eindelijk hebben mensen wereldwijd de mogelijkheid om het Afrikaanse continent de bekijken door de ogen van professionele Afrikaanse nieuwsfotografen en fotojournalisten. We hebben veel verhalen die aan de wereld willen vertellen, maar dat is niet altijd zo makkelijk! Bravo!” - Emmanuel Wakara Kwitema, APJD member, Tanzania

“Dankjewel hiervoor; heel nuttig! Ik vond het heel moeilijk om lokale fotografen te vinden in Afrikaanse landen, dus deze lijst is echt heel goed.”  - Karin Elfving, managing editor for a journalistic project run by OneWorld (UK)

“Ik ben een photo editor bij National Geographic en zou graag toegang krijgen tot de APJD database, wat een fantastische bron!” - Julie Hau, Associate Photo Editor, National Geographic

“Ik zou graag APJD en Blink willen bedanken. Ik werk nu voor een NGO in Londen met dank aan de database.” - Hamdia Traore, APJD member, Mali

Toen ik werk instuurde voor de APJD, had ik niet door hoeveel mogelijkheden dit voor mij zou creeeren. Dankzij het gezamenlijk initiatief van World Press Photo en Every Day Africa, ben ik draag ik als fotograaf bij aan Everyday Africa en Everyday Middle East. Nu heb ik een veel groter publiek om mijn verhalen mee te delen.” - Mahmoud Khattab, APJD member, Egypt

 

Er zijn zoveel hoogtepunten! Zo hadden we een online samenwerking met de Washington Post voor een tal artikelen over de APJD en fotografen. Mijn persoonlijke hoogtepunt was onze APJD tentoonstelling in Photoville, New York, in 2018. We hebben toen drie fotografen uitgenodigd en meetings voor ze georganiseerd bij The New York Times en verschillende agentschappen, puur en alleen om ze met een groter netwerk te verbinden. De container waarin de tentoonstelling te zien was, was constant vol en bezoekers waren nieuwsgierig en enthousiast over de projecten die zie zagen. De APJD tentoonstelling Accra, dat onderdeel was van het eerste Nuku Photo Festival was ook ontzettend indrukwekkend, zelfs al kon ik daar zelf niet bij zijn. 

Laat me tot slot één van mijn favoriete citaten delen: “We moeten niet alleen onze aandacht richten op het veranderen van stereotypen over wat het betekent om Afrikaans te zijn door onze eigen visual storytelling; ik denk dat dat een extra last is die wij dragen die verhalenvertellers vanuit andere continenten niet dragen. Ik denk wel dat door onze visual storytelling, welk thema we ook kiezen en wat de kwaliteit van het werk ook is, we het narratief dat bestaat over het Afrikaanse continent, uitdagen.” - Ngadi Smart, Sierra Leone''

Op wat voor manier ondersteunt de tentoonstelling de idealen van de African Photojournalism Database?

''Eigenlijk is de tentoonstelling een soort volgende stap in het bestaan van de APJD. Fotografen en editors binnen de industrie hebben toegang tot elkaar en kunnen op die manier bijdragen aan de diversifiëring van de industrie en het soort verhalen dat wordt gedeeld. De tentoonstelling tilt dat idee naar een groter publiek, een publiek dat buiten deze, eigenlijk hele kleine, industrie valt.''